In 2025 presenteert KM21 een tentoonstelling van de Nederlandse kunstenaar Magali Reus in de vorm van een installatie met zowel bestaand als nieuw werk.
Reus, die bekendstaat om haar sculpturen van vervormde of uitvergrote alledaagse voorwerpen, gaat in haar nieuwe installatie de dialoog aan met de Haagse vormgever T.A.C. Colenbrander (1841-1930) van wie een aantal tapijten en andere voorwerpen getoond worden. Reus creëert zo een associatieve ruimte waarin de symbiose van de twee makers centraal staat.
Afgebeeld: What Grows (Red Roses) (detail), Magali Reus, 2022
Naast een uitgebreid filmprogramma presenteert International Film Festival Rotterdam elk jaar veel werk dat de grenzen van cinema opzoekt. Het programmaonderdeel Art Directions omvat (film)installaties, immersive media, artists’ moving image, exposities, muziek en performances.
Ammodo draagt bij aan installaties en performances binnen het Art Directions-programma die nooit eerder in Europa te zien zijn geweest.
Afgebeeld: DUCK (installatie), Rachel Maclean, IFFR 2024
Twee keer per jaar nodigt de Oude Kerk in Amsterdam een kunstenaar uit om site-specifiek werk te ontwikkelen dat zich verhoudt tot de architectuur en geschiedenis van het gebouw.
In 2024 presenteert de Iraanse beeldend kunstenaar Navid Nuur zijn solotentoonstelling When Doubt Turns into Destiny. Hierin verweeft hij een onderzoek naar de buurt met de notie van vergankelijkheid.
Ammodo draagt bij aan twee nieuwe opera’s van componist Michel van der Aa.
In 2023 bracht Ammodo Docs de korte documentaire In Between Realities uit, over het werk van Michel van der Aa.
Afgebeeld: Upload, Michel van der Aa, 2020
Past ❤ Play (Universiteit Leiden) doet innovatief geesteswetenschappelijk onderzoek naar de hedendaagse beleving van cultureel erfgoed en hoe het begrip ‘spel’ kan bijdragen aan een dieper begrip van het verleden. Het team ontdekte dat wanneer lokale gemeenschappen door middel van spel actief betrokken worden bij het erfgoed in hun leefomgeving, er een sterkere verbondenheid met deze plekken ontstaat.
Daarnaast onderzoekt het team historische spelpraktijken, bijvoorbeeld door deelnemers bordspellen uit de antieke oudheid te laten spelen. Zo wordt nieuw inzicht verkregen in vroegere speelgewoonten en welke beleving daarmee gepaard ging.
Als volgende stap zal het team etnografisch veldwerk verrichten in Nederland, Marokko en Jamaica om verschillende spelpraktijken en benaderingen van erfgoed verder in kaart te brengen.
Het Festival d’Aix-en-Provence is het grootste operafestival in Frankrijk en wordt sinds 2019 geleid door Pierre Audi. Naast het presenteren van nieuwe producties van bestaand werk richt het festival zich op het ontwikkelen van nieuwe hedendaagse (opera)producties.
Gedurende de festivaledities in 2025, 2026 en 2027 draagt Ammodo bij aan de totstandkoming van twee nieuwe opera’s per jaar.
Afgebeeld: The Faggots and Their Friends Between Revolutions van Ted Huffman en Philipp Venables, Festival d’Aix-en-Provence 2023
Cráter Invertido is een collectief van elf kunstenaars en activisten uit Mexico-Stad. Ter ere van het vijftienjarig bestaan van het collectief presenteert Framer Framed in 2025 een retrospectieve tentoonstelling van hun oeuvre waarbij ook nieuw werk getoond wordt.
Cráter Invertido creëert absurdistische verhalen middels drukwerk zoals (riso)prints en publicaties, tekeningen, poppen, video en radio. Hun werk is gericht op onderwerpen als samenleven, zorg en bescherming van gebieden waar de biodiversiteit bedreigd wordt.
Met BIMHUIS Productions draagt BIMHUIS bij aan een levendige jazzscene door het ontwikkelen van nieuw werk en het begeleiden van talentvolle musici en componisten.
Onderdeel hiervan is Reflex, een programma waarbij BIMHUIS optreedt als (co)producent van grootschalige (inter)nationale producties. Musici en makers worden uitgenodigd om met hun werk te reflecteren op ontwikkelingen in de wereld en de samenleving. Het leverde nieuwe muziekstukken op van onder andere trompettist Alistair Payne, gitarist Reinier Baas en zangeres Sanem Kalfa.
Afgebeeld: Nicolò Ricci (Reflex 2024)
Alida Dors is choreograaf, theatermaker en artistiek directeur van Theater Rotterdam. Met (Sur)render presenteert zij een interdisciplinaire voorstelling met dans, video, poëzie, spoken word en livemuziek over onze verstoorde relatie met elkaar en met de natuur. (Sur)render gaat in 2025 in première in Theater Rotterdam en toert daarna door Nederland.
Sancta is een grootschalige internationale coproductie en de eerste avondvullende opera in regie van de Oostenrijkse choreograaf en performancekunstenaar Florentina Holzinger.
De opera, geïnspireerd door Paul Hindemiths eenakter Sancta Susanna (1922), onderzoekt het verband tussen muziek en het heilige en put inspiratie uit religieuze praktijken. De voorstelling krijgt zo de vorm van een dienst gewijd aan thema’s als verlossing, zuivering en martelaarschap in de 21ste eeuw.
Met de nieuwe tentoonstellingenreeks Call and Response presenteert Kunstinstituut Melly vanaf 2024 twee keer per jaar een dubbele solotentoonstelling. Hierbij ontwikkelen steeds twee internationaal toonaangevende kunstenaars nieuw werk dat gelijktijdig te zien is en waarmee zij reageren op een veranderende wereld.
Afgebeeld: Bewaard, Sijben Rosa, 2023
Het Lipodomics Team (Rijksuniversiteit Groningen) bestudeert lipidemoleculen om betrouwbare diagnostische tests en effectieve vaccins tegen tuberculose te ontwikkelen. Met jaarlijks meer dan anderhalf miljoen sterfgevallen is tuberculose de dodelijkste bacteriële infectieziekte wereldwijd. Dankzij hun vernieuwende onderzoek heeft deze groep inzichtelijk gemaakt hoe tuberculosebacteriën overleven in het menselijk lichaam, met een slimme truc om het afweersysteem te omzeilen.
Naar verwachting kunnen deze inzichten ook helpen om andere belangrijke bacteriële ziekteverwekkers in kaart te brengen. De volgende stap is het opzetten van een onderzoeksprogramma naar nieuw te ontdekken lipiden in de bacteriën die buiktyfus, bloedvergiftiging en huidinfecties veroorzaken.
Het Bonnefantenmuseum presenteert de eerste solotentoonstelling in Nederland van Małgorzata Mirga-Tas (1978), een Poolse kunstenaar die tot het Romavolk behoort. In haar werk staat de viering van de Roma-identiteit centraal, die zij wil ontdoen van vooroordelen. Ze verweeft daarbij het mythische met het alledaagse.
In de tentoonstelling toont Mirga-Tas onder meer een serie wandkleden, portretten van Roma-bewoners in Krakau en een nieuw werk over het historische verhaal van Settela Steinbach, een Limburgs meisje dat in de Tweede Wereldoorlog werd gefilmd toen ze op de trein naar Auschwitz werd gezet. Lange tijd was Settela Steinbach het gezicht voor de Jodenvervolging in Nederland, tot in 1994 werd ontdekt dat ze niet Joods was maar tot de Roma behoorde.
Afgebeeld: Re-enchanting the World: March, Małgorzata Mirga-Tas, 2022
Het Curatorial Programme is het opleidingsprogramma voor getalenteerde internationale curatoren van De Appel. Het instituut selecteert één of twee curatorencollectieven om zich in de periode tussen 2024 en 2026 te verdiepen in de Amsterdamse kunstwereld, onderzoek te doen in samenwerking met tutoren en experts, en tentoonstellingen en een publieksprogramma voor De Appel te ontwikkelen.
Het Curatorial Programme richt zich vanaf 2024 op de collectieve praktijk. Hiermee borduurt De Appel voort op het concept ‘Lumbung’ dat ruangrupa tijdens documenta 15 in het Westerse kunstenveld introduceerde. Lumbung refereert aan een Indonesische gemeenschappelijke rijstschuur, die staat voor de principes van collectiviteit, het¬ delen en rechtvaardig verdelen van (financiële) middelen.
Afgebeeld: The Curatorial Programme 2022, Super Feelings Episode 2. Foto Sander van Wettum.
Met BIMHUIS Productions draagt BIMHUIS bij aan een levendige jazzscene door het ontwikkelen van nieuw werk en het begeleiden van talentvolle musici en componisten.
Zo geeft BIMHUIS jaarlijks een compositieopdracht aan een internationaal gerenommeerde componist – in het verleden onder anderen Kaja Draksler (2023) en Martin Fondse (2022).
Afgebeeld: Kaja Draksler en band (BIMHUIS-compositieopdracht 2023)
De 60ste editie van de Biennale Arte in Venetië, met dit jaar de Braziliaanse Adriano Pedrosa als curator van de tentoonstelling.
Acht internationaal vermaarde kunstenaars ontwikkelen een performancewerk voor de Biennale: Ahmed Umar, Antonio Jose Guzman & Iva Jankovic, Bárbara Sánchez-Kane, Güneş Terkol, Isaac Chong Wai, Joshua Serafin, Lydia Ourahmane and Puppies Puppies (Jade Guanaro Kuriki-Olivo).
Three times left is right is een theaterproductie van de interdisciplinaire kunstenaar Julian Hetzel over samenleven in tijden van radicale politieke ideologieën.
Het stuk is geïnspireerd op het controversiële boek Leven met Links van de nieuw-rechtse intellectueel Caroline Sommerfeld en haar huwelijk met de linkse socioloog Helmut Lethen.
Met Three times left is right zet Julian Hetzel een langlopend onderzoek voort naar emoties – in dit geval haat, als motor voor rechts-radicalisme, en liefde, als overlevingsstrategie in tijden van oorlog.
Het stuk gaat in 2025 in première op de Wiener Festwochen en zal daarna onder meer te zien zijn in Leipzig en Utrecht (SPRING festival).
Afgebeeld: There Will Be Light, Julian Hetzel, 2022
De Computational Pathology Group (Radboud Universiteit / Radboudumc) ontwikkelt softwaremodellen op basis van artificiële intelligentie (AI) die pathologen kunnen helpen bij de diagnostiek van tumoren. Als een van de eerste ter wereld toonde de groep aan dat AI bij specifieke diagnostische taken de prestaties van menselijke experts kan evenaren en zelfs overtreffen.
Nu werkt het team aan de eerste virtuele patholoog ter wereld genaamd ANTONI. Dit AI-model is niet alleen in staat om nauwkeurige diagnoses te stellen voor aandoeningen zoals borst-, prostaat- en nierkanker, maar kan ook de redenering erachter inzichtelijk maken. Dit kan medische professionals helpen om efficiënter betrouwbare diagnoses te stellen en sneller de meest geschikte behandelbeslissingen voor hun patiënten te nemen.
Het Psychological Methods Lab (Universiteit van Amsterdam) zet zich in om ‘modelbijziendheid’ in de psychologie te vermijden, oftewel het idee dat er slechts één correcte interpretatie van onderzoeksdata mogelijk is. Zij benadrukken juist de kracht van diverse modellen en stellen dat methodologische diversiteit van cruciaal belang is voor betrouwbare wetenschap. Het team ontwikkelt robuuste statistiek om nauwkeurigere inzichten uit psychologische datasets te verkrijgen.
Een voorbeeld hiervan is hun nieuwe netwerkbenadering van psychologische stoornissen, waarbij symptomen en oorzaken worden gezien als een complex systeem van interacties tussen variabelen. Deze innovatieve modellen worden wereldwijd gedeeld via JASP, een door het team zelf ontwikkeld en veelgebruikt open-source statistisch softwarepakket.
Het Bonnefantenmuseum presenteert de eerste Nederlandse solotentoonstelling van de Libanees-Nederlandse kunstenaar Mounira Al Solh (1978). Haar werk richt zich op politieke en maatschappelijke onderwerpen zoals migratie, ontheemding, trauma, taal en identiteit. Terugkerend in het oeuvre van Al Solh zijn bijvoorbeeld Midden-Oosterse tenten die gemaakt zijn van traditionele stoffen die ze samen met bezoekers, vluchtelingen en museumvrijwilligers borduurt.
Ook in het Bonnefantenmuseum zal zo’n werk te zien zijn, net als een reeks schilderijen, wandkleden en tekeningen, waaronder ook nieuw werk. In de tentoonstelling wil de kunstenaar een ode brengen aan vrouwen die historisch gezien onderbelicht zijn gebleven.
Afgebeeld: Lackadaisical Sunset to Sunset, Mounira Al Solh, 2019
Kunstenaarsduo Suzan Boogaerdt en Bianca van der Schoot combineert performance met (video)installaties en opereert daarmee naar eigen zeggen in de grey space: de zone tussen de black box (theater) en de white cube (museum).
Daarvan getuigt ook hun New Body Project dat zij in 2024 presenteren, een tweeluik over rouw om verloren lichamen en het belichamen van een nieuwe wereld.
Het eerste deel, genaamd WOMBTOMBS, wordt in het voorjaar van 2024 gepresenteerd in MU Hybrid Art House in Eindhoven en bestaat uit een reeks schuilplaatsen die zowel herdenkingsplek als couveusekamer zijn. Deze ruimtes zijn te bezoeken door publiek en bieden op gezette tijden ook plek aan performances.
Het tweede deel, SONGOFSONGS, krijgt gestalte in een multimediale performance die in het najaar van 2024 door Nederland toert. Hierin worden de nieuwe bestaansvormen gepresenteerd die zijn ontwikkeld in de WOMBTOMBS – met menselijke, technologische en digitale ‘lichamen’ die met elkaar zijn verweven.
Foto: Annaleen Louwes
In 2025 presenteert KM21 een tentoonstelling van de Nederlandse kunstenaar Magali Reus in de vorm van een installatie met zowel bestaand als nieuw werk.
Reus, die bekendstaat om haar sculpturen van vervormde of uitvergrote alledaagse voorwerpen, gaat in haar nieuwe installatie de dialoog aan met de Haagse vormgever T.A.C. Colenbrander (1841-1930) van wie een aantal tapijten en andere voorwerpen getoond worden. Reus creëert zo een associatieve ruimte waarin de symbiose van de twee makers centraal staat.
Afgebeeld: What Grows (Red Roses) (detail), Magali Reus, 2022
Met BIMHUIS Productions draagt BIMHUIS bij aan een levendige jazzscene door het ontwikkelen van nieuw werk en het begeleiden van talentvolle musici en componisten.
Onderdeel hiervan is Reflex, een programma waarbij BIMHUIS optreedt als (co)producent van grootschalige (inter)nationale producties. Musici en makers worden uitgenodigd om met hun werk te reflecteren op ontwikkelingen in de wereld en de samenleving. Het leverde nieuwe muziekstukken op van onder andere trompettist Alistair Payne, gitarist Reinier Baas en zangeres Sanem Kalfa.
Afgebeeld: Nicolò Ricci (Reflex 2024)
Met BIMHUIS Productions draagt BIMHUIS bij aan een levendige jazzscene door het ontwikkelen van nieuw werk en het begeleiden van talentvolle musici en componisten.
Zo geeft BIMHUIS jaarlijks een compositieopdracht aan een internationaal gerenommeerde componist – in het verleden onder anderen Kaja Draksler (2023) en Martin Fondse (2022).
Afgebeeld: Kaja Draksler en band (BIMHUIS-compositieopdracht 2023)
Naast een uitgebreid filmprogramma presenteert International Film Festival Rotterdam elk jaar veel werk dat de grenzen van cinema opzoekt. Het programmaonderdeel Art Directions omvat (film)installaties, immersive media, artists’ moving image, exposities, muziek en performances.
Ammodo draagt bij aan installaties en performances binnen het Art Directions-programma die nooit eerder in Europa te zien zijn geweest.
Afgebeeld: DUCK (installatie), Rachel Maclean, IFFR 2024
Alida Dors is choreograaf, theatermaker en artistiek directeur van Theater Rotterdam. Met (Sur)render presenteert zij een interdisciplinaire voorstelling met dans, video, poëzie, spoken word en livemuziek over onze verstoorde relatie met elkaar en met de natuur. (Sur)render gaat in 2025 in première in Theater Rotterdam en toert daarna door Nederland.
De 60ste editie van de Biennale Arte in Venetië, met dit jaar de Braziliaanse Adriano Pedrosa als curator van de tentoonstelling.
Acht internationaal vermaarde kunstenaars ontwikkelen een performancewerk voor de Biennale: Ahmed Umar, Antonio Jose Guzman & Iva Jankovic, Bárbara Sánchez-Kane, Güneş Terkol, Isaac Chong Wai, Joshua Serafin, Lydia Ourahmane and Puppies Puppies (Jade Guanaro Kuriki-Olivo).
Twee keer per jaar nodigt de Oude Kerk in Amsterdam een kunstenaar uit om site-specifiek werk te ontwikkelen dat zich verhoudt tot de architectuur en geschiedenis van het gebouw.
In 2024 presenteert de Iraanse beeldend kunstenaar Navid Nuur zijn solotentoonstelling When Doubt Turns into Destiny. Hierin verweeft hij een onderzoek naar de buurt met de notie van vergankelijkheid.
Sancta is een grootschalige internationale coproductie en de eerste avondvullende opera in regie van de Oostenrijkse choreograaf en performancekunstenaar Florentina Holzinger.
De opera, geïnspireerd door Paul Hindemiths eenakter Sancta Susanna (1922), onderzoekt het verband tussen muziek en het heilige en put inspiratie uit religieuze praktijken. De voorstelling krijgt zo de vorm van een dienst gewijd aan thema’s als verlossing, zuivering en martelaarschap in de 21ste eeuw.
Three times left is right is een theaterproductie van de interdisciplinaire kunstenaar Julian Hetzel over samenleven in tijden van radicale politieke ideologieën.
Het stuk is geïnspireerd op het controversiële boek Leven met Links van de nieuw-rechtse intellectueel Caroline Sommerfeld en haar huwelijk met de linkse socioloog Helmut Lethen.
Met Three times left is right zet Julian Hetzel een langlopend onderzoek voort naar emoties – in dit geval haat, als motor voor rechts-radicalisme, en liefde, als overlevingsstrategie in tijden van oorlog.
Het stuk gaat in 2025 in première op de Wiener Festwochen en zal daarna onder meer te zien zijn in Leipzig en Utrecht (SPRING festival).
Afgebeeld: There Will Be Light, Julian Hetzel, 2022
Ammodo draagt bij aan twee nieuwe opera’s van componist Michel van der Aa.
In 2023 bracht Ammodo Docs de korte documentaire In Between Realities uit, over het werk van Michel van der Aa.
Afgebeeld: Upload, Michel van der Aa, 2020
Met de nieuwe tentoonstellingenreeks Call and Response presenteert Kunstinstituut Melly vanaf 2024 twee keer per jaar een dubbele solotentoonstelling. Hierbij ontwikkelen steeds twee internationaal toonaangevende kunstenaars nieuw werk dat gelijktijdig te zien is en waarmee zij reageren op een veranderende wereld.
Afgebeeld: Bewaard, Sijben Rosa, 2023
De Computational Pathology Group (Radboud Universiteit / Radboudumc) ontwikkelt softwaremodellen op basis van artificiële intelligentie (AI) die pathologen kunnen helpen bij de diagnostiek van tumoren. Als een van de eerste ter wereld toonde de groep aan dat AI bij specifieke diagnostische taken de prestaties van menselijke experts kan evenaren en zelfs overtreffen.
Nu werkt het team aan de eerste virtuele patholoog ter wereld genaamd ANTONI. Dit AI-model is niet alleen in staat om nauwkeurige diagnoses te stellen voor aandoeningen zoals borst-, prostaat- en nierkanker, maar kan ook de redenering erachter inzichtelijk maken. Dit kan medische professionals helpen om efficiënter betrouwbare diagnoses te stellen en sneller de meest geschikte behandelbeslissingen voor hun patiënten te nemen.
Past ❤ Play (Universiteit Leiden) doet innovatief geesteswetenschappelijk onderzoek naar de hedendaagse beleving van cultureel erfgoed en hoe het begrip ‘spel’ kan bijdragen aan een dieper begrip van het verleden. Het team ontdekte dat wanneer lokale gemeenschappen door middel van spel actief betrokken worden bij het erfgoed in hun leefomgeving, er een sterkere verbondenheid met deze plekken ontstaat.
Daarnaast onderzoekt het team historische spelpraktijken, bijvoorbeeld door deelnemers bordspellen uit de antieke oudheid te laten spelen. Zo wordt nieuw inzicht verkregen in vroegere speelgewoonten en welke beleving daarmee gepaard ging.
Als volgende stap zal het team etnografisch veldwerk verrichten in Nederland, Marokko en Jamaica om verschillende spelpraktijken en benaderingen van erfgoed verder in kaart te brengen.
Het Lipodomics Team (Rijksuniversiteit Groningen) bestudeert lipidemoleculen om betrouwbare diagnostische tests en effectieve vaccins tegen tuberculose te ontwikkelen. Met jaarlijks meer dan anderhalf miljoen sterfgevallen is tuberculose de dodelijkste bacteriële infectieziekte wereldwijd. Dankzij hun vernieuwende onderzoek heeft deze groep inzichtelijk gemaakt hoe tuberculosebacteriën overleven in het menselijk lichaam, met een slimme truc om het afweersysteem te omzeilen.
Naar verwachting kunnen deze inzichten ook helpen om andere belangrijke bacteriële ziekteverwekkers in kaart te brengen. De volgende stap is het opzetten van een onderzoeksprogramma naar nieuw te ontdekken lipiden in de bacteriën die buiktyfus, bloedvergiftiging en huidinfecties veroorzaken.
Het Psychological Methods Lab (Universiteit van Amsterdam) zet zich in om ‘modelbijziendheid’ in de psychologie te vermijden, oftewel het idee dat er slechts één correcte interpretatie van onderzoeksdata mogelijk is. Zij benadrukken juist de kracht van diverse modellen en stellen dat methodologische diversiteit van cruciaal belang is voor betrouwbare wetenschap. Het team ontwikkelt robuuste statistiek om nauwkeurigere inzichten uit psychologische datasets te verkrijgen.
Een voorbeeld hiervan is hun nieuwe netwerkbenadering van psychologische stoornissen, waarbij symptomen en oorzaken worden gezien als een complex systeem van interacties tussen variabelen. Deze innovatieve modellen worden wereldwijd gedeeld via JASP, een door het team zelf ontwikkeld en veelgebruikt open-source statistisch softwarepakket.
Het Festival d’Aix-en-Provence is het grootste operafestival in Frankrijk en wordt sinds 2019 geleid door Pierre Audi. Naast het presenteren van nieuwe producties van bestaand werk richt het festival zich op het ontwikkelen van nieuwe hedendaagse (opera)producties.
Gedurende de festivaledities in 2025, 2026 en 2027 draagt Ammodo bij aan de totstandkoming van twee nieuwe opera’s per jaar.
Afgebeeld: The Faggots and Their Friends Between Revolutions van Ted Huffman en Philipp Venables, Festival d’Aix-en-Provence 2023
Het Bonnefantenmuseum presenteert de eerste solotentoonstelling in Nederland van Małgorzata Mirga-Tas (1978), een Poolse kunstenaar die tot het Romavolk behoort. In haar werk staat de viering van de Roma-identiteit centraal, die zij wil ontdoen van vooroordelen. Ze verweeft daarbij het mythische met het alledaagse.
In de tentoonstelling toont Mirga-Tas onder meer een serie wandkleden, portretten van Roma-bewoners in Krakau en een nieuw werk over het historische verhaal van Settela Steinbach, een Limburgs meisje dat in de Tweede Wereldoorlog werd gefilmd toen ze op de trein naar Auschwitz werd gezet. Lange tijd was Settela Steinbach het gezicht voor de Jodenvervolging in Nederland, tot in 1994 werd ontdekt dat ze niet Joods was maar tot de Roma behoorde.
Afgebeeld: Re-enchanting the World: March, Małgorzata Mirga-Tas, 2022
Het Bonnefantenmuseum presenteert de eerste Nederlandse solotentoonstelling van de Libanees-Nederlandse kunstenaar Mounira Al Solh (1978). Haar werk richt zich op politieke en maatschappelijke onderwerpen zoals migratie, ontheemding, trauma, taal en identiteit. Terugkerend in het oeuvre van Al Solh zijn bijvoorbeeld Midden-Oosterse tenten die gemaakt zijn van traditionele stoffen die ze samen met bezoekers, vluchtelingen en museumvrijwilligers borduurt.
Ook in het Bonnefantenmuseum zal zo’n werk te zien zijn, net als een reeks schilderijen, wandkleden en tekeningen, waaronder ook nieuw werk. In de tentoonstelling wil de kunstenaar een ode brengen aan vrouwen die historisch gezien onderbelicht zijn gebleven.
Afgebeeld: Lackadaisical Sunset to Sunset, Mounira Al Solh, 2019
Cráter Invertido is een collectief van elf kunstenaars en activisten uit Mexico-Stad. Ter ere van het vijftienjarig bestaan van het collectief presenteert Framer Framed in 2025 een retrospectieve tentoonstelling van hun oeuvre waarbij ook nieuw werk getoond wordt.
Cráter Invertido creëert absurdistische verhalen middels drukwerk zoals (riso)prints en publicaties, tekeningen, poppen, video en radio. Hun werk is gericht op onderwerpen als samenleven, zorg en bescherming van gebieden waar de biodiversiteit bedreigd wordt.
Het Curatorial Programme is het opleidingsprogramma voor getalenteerde internationale curatoren van De Appel. Het instituut selecteert één of twee curatorencollectieven om zich in de periode tussen 2024 en 2026 te verdiepen in de Amsterdamse kunstwereld, onderzoek te doen in samenwerking met tutoren en experts, en tentoonstellingen en een publieksprogramma voor De Appel te ontwikkelen.
Het Curatorial Programme richt zich vanaf 2024 op de collectieve praktijk. Hiermee borduurt De Appel voort op het concept ‘Lumbung’ dat ruangrupa tijdens documenta 15 in het Westerse kunstenveld introduceerde. Lumbung refereert aan een Indonesische gemeenschappelijke rijstschuur, die staat voor de principes van collectiviteit, het¬ delen en rechtvaardig verdelen van (financiële) middelen.
Afgebeeld: The Curatorial Programme 2022, Super Feelings Episode 2. Foto Sander van Wettum.
Kunstenaarsduo Suzan Boogaerdt en Bianca van der Schoot combineert performance met (video)installaties en opereert daarmee naar eigen zeggen in de grey space: de zone tussen de black box (theater) en de white cube (museum).
Daarvan getuigt ook hun New Body Project dat zij in 2024 presenteren, een tweeluik over rouw om verloren lichamen en het belichamen van een nieuwe wereld.
Het eerste deel, genaamd WOMBTOMBS, wordt in het voorjaar van 2024 gepresenteerd in MU Hybrid Art House in Eindhoven en bestaat uit een reeks schuilplaatsen die zowel herdenkingsplek als couveusekamer zijn. Deze ruimtes zijn te bezoeken door publiek en bieden op gezette tijden ook plek aan performances.
Het tweede deel, SONGOFSONGS, krijgt gestalte in een multimediale performance die in het najaar van 2024 door Nederland toert. Hierin worden de nieuwe bestaansvormen gepresenteerd die zijn ontwikkeld in de WOMBTOMBS – met menselijke, technologische en digitale ‘lichamen’ die met elkaar zijn verweven.
Foto: Annaleen Louwes