Mist is een multidisciplinaire dansvoorstelling van de Frans-Belgische choreograaf Damien Jalet, die in mei 2020 tijdens het programma Schmetterling in Den Haag in première zal gaan. Het Nederlands Dans Theater heeft ter ere van hun 60-jarig bestaan de internationaal gerenommeerde choreograaf Damien Jalet (1976) uitgenodigd om een nieuw werk te maken. Mist is geïnspireerd op de mistbanken die als fenomeen vaak met de lage landen geassocieerd worden. De aanwezigheid van wind en zee en het feit dat een derde deel van Nederland onder het zeeniveau ligt, vormen uitgangspunten voor de voorstelling.
De Junior Company van de Nationale Opera & Ballet is de afgelopen jaren een ongekend vruchtbare broedplaats voor jong talent gebleken. Inmiddels bestaat een derde van het tableau van de Nationale Opera & Ballet uit voormalig Junior Company-dansers. Hiermee wordt een brug geslagen tussen de professionele opleiding van de Nationale Balletacademie en Nederlands grootste dansgezelschap. Elk seizoen gaan zij op tournee door het land met een eigen programma: fragmenten uit het (neo)klassieke repertoire en nieuwe werken die speciaal voor de groep worden gemaakt. Daarnaast zijn de dansers op het grote podium te zien in de grote klassieke uitvoeringen. Ammodo ondersteunt de Junior Company om nieuw danstalent te stimuleren en de kwaliteit van Het Nationale Ballet te waarborgen.
Lees hier ons interview uit 2018 met Ernst Meisner, artistiek coördinator van de Junior Company.
Het Nationale Ballet Junior Company, Ernst Meister, No time before time, 2016, foto: Michel Schnater
In december 2019 presenteert filmmuseum EYE de solotentoonstelling Francis Alÿs – Children’s Games van kunstenaar Francis Alÿs. Alÿs (Antwerpen, 1959) is opgeleid als architect en sinds 1986 woonachtig in Mexico-Stad. De kunstenaar heeft een complex en divers oeuvre opgebouwd dat video, schilderen, performance, tekenen en fotografie omvat. Alÿs maakt gebruik van een uitgesproken poëtische en fantasierijke sensitiviteit om politieke en sociale realiteiten – zoals nationale grenzen en conflictgebieden – te observeren en te bevragen. Het werk van Alÿs is nog nauwelijks te zien geweest in Nederland. Doel van EYE is dan ook om een breed publiek kennis te laten maken met een belangrijk deel van het oeuvre van deze internationaal gerenommeerde kunstenaar.
Francis Alÿs, Reel/Unreel, 2011.
Vanaf 2018 heeft Ammodo zich voor drie edities van International Film Festival Rotterdam (IFFR) verbonden aan de Tiger Short Competition. Het kortefilmprogramma van IFFR richt zich nadrukkelijk op het grensgebied van kunst, film, videokunst, performance art en film essays. De korte films zijn vaak experimenteel van aard en variëren van 35mm tot 3D en VR. Ammodo stimuleert hiermee de artistieke kwaliteit, het experiment en de ontwikkeling van zowel makers als artistieke vormen. Door ons te verbinden aan de Tiger Short Competition dragen we bij aan de kruisbestuiving tussen film en kunst en geven we zichtbaarheid aan deze interdisciplinaire benadering van beeld.
Still uit A chuva acalanta a dor(2020) van Leonardo Mouramateus.
Jaarlijks presenteert P/////AKT een tentoonstellingsreeks die bestaat uit zes conceptgebonden solotentoonstellingen van opkomende kunstenaars. De reeks biedt getalenteerde jonge kunstenaars de kans om nieuw werk te ontwikkelen, ervaring op te doen met het organiseren van een solotentoonstelling en de mogelijkheid om een relevant publiek aan zich te binden. In 2019 heet de reeks Oomph. Ammodo ondersteunt het tentoonstellingsprogramma van P/////AKT omdat het een bijdrage levert aan de artistieke ontwikkeling van de deelnemende kunstenaars en aan de zichtbaarheid van hun werk.
In mei 2019 presenteert NB Projects 8: METAMORPHOSIS. 8: METAMORPHOSIS is een dansconcert en performance voor de grote zaal waarin de kracht van de verandering centraal staat. In een tijd waarin de klimaatverandering zijn gevolgen toont kunnen we er niet meer omheen dat er een verandering gaande is. Het ijs smelt. Dat is eng, maar ook een feit. Het patriarchaat brokkelt langzaam af en we zoeken naar nieuwe perspectieven op onze samenleving. Niets blijft zoals het was. Alles verandert constant. In dit nieuwe werk van Nicole Beutler kom je terecht in een wereld waar niets blijft zoals het is, waar alles in beweging is en het vastgeroeste openbreekt waardoor onvermijdelijk nieuwe perspectieven ontstaan.
Na de muziektheatervoorstelling DIDO DIDO verdiept Beutler zich opnieuw in een stuk van barokcomponist Henry Purcell. Dit keer kiest ze voor de ‘Cold Song’ uit King Arthur; het lied over een wintergeest die liever bevroren blijft. Maar het voorjaar komt eraan en het ijs smelt. Geleid door de virtuoze percussionist Frank Rosaly en de electronische soundtrack van componist Gary Shepherd laten de zeven dansers/zangers de bekende compositie transformeren tot een organisch groeiende muzikale explosie.
Geïnspireerd door de werken van MC Escher, Ovidius en de muziek van Purcell ontwikkelt Nicole Beutler opnieuw een dans- en muziektheatervoorstelling volgens haar eigen wetten. Op het podium gezeten wordt het publiek uitgenodigd om de oude bekende ruimte – van het theater en daarbuiten – op een geheel nieuwe manier te ervaren en te ondergaan.
De jonge regisseur Julien Gosselin is de grote belofte van het Franse toneel. Eerder waren in ITA zijn voorstelling Les Particules élémentaires en de spectaculaire theatermarathon 2666 te zien. De laatste werd ook ondersteund door Ammodo. Zijn nieuwste voorstelling is de negen uur durende voorstelling Joueurs, Mao II, Les Noms, gebaseerd op drie romans van de beroemde Amerikaans schrijver Don DeLillo.
Het Van Abbemuseum presenteert het vijfjarige, internationaal georiënteerde tentoonstellingsprogramma Positions, waarvoor opkomende en mid-career kunstenaars worden uitgenodigd nieuw werk te ontwikkelen. Positions toont een divers scala aan nieuwe kunstpraktijken en geeft direct inzicht in de thema’s die kunstenaars urgent vinden. Deelnemende kunstenaars zijn onder meer Lawrence Abu Hamdan, Bouchra Khalili, Nastio Mosquito en Natasja Kensmil. Ammodo ondersteunt Positions omdat deze reeks zich richt op de stem van de kunstenaar. Postions biedt hiermee tegenwicht aan de grotere thematische- en onderzoektentoonstellingen en de retrospectieve solotentoonstellingen die het museum presenteert.
Lees hier ons interview uit 2022 met Van Abbemuseum-directeur Charles Esche.
Positions #5, zaaloverzicht Mercedes Azpilicueta. Foto: Peter Cox.
Next Level wil een breed publiek kennis laten maken met vernieuwende kunst van relatief jonge beeldmakers. Deze makers zijn vooruitstrevend in hun gebruik van het medium fotografie. Van 2015 tot 2018 vond de eerste serie Next Level-tentoonstellingen plaats. De Next Level-reeks wordt nu voortgezet met internationale kunstenaars, waarvan een presentatie in Foam een positieve invloed heeft op het Nederlandse culturele veld. Hiermee wil Foam de wisselwerking en het (inter)nationale debat over relevante ontwikkelingen binnen de fotografische en culturele sector stimuleren.
Ammodo ondersteunt Next Level 2.0 omdat de serie een bijdrage levert aan de totstandkoming van nieuw werk, de ontwikkeling van de deelnemende kunstenaars en de ontsluiting van hun werk in Nederland.
Dominic Hawgood – Casting Out the Self, 2019 © Dominic Hawgood.
Julidans is een festival voor internationale hedendaagse dans dat jaarlijks plaatsvindt in de eerste twee weken van juli op verschillende locaties in Amsterdam. Het festival programmeert gevestigde dansmakers naast jong talent. De focus ligt op interdisciplinaire dansvoorstellingen met een sterke artistieke en maatschappelijke relevantie. Sinds 2017 treedt Julidans op als coproducent van nieuwe producties van mid-career dansmakers die met voorstellingen voor de grote zaal de stap zetten naar het internationale dansveld. Doel is om als coproducent een actieve bijdrage aan de ontwikkeling van de danskunst te leveren en de relaties met internationale dansmakers en samenwerkingspartners uit te breiden en te versterken.
In 2019 coproduceert Julidans Story, Story, die., een multidisciplinaire productie die wordt uitgevoerd door het collectief winter guests van de Noorse choreograaf Alan Lucien Øyen. In 2020 en 2021 zal tevens nieuw werk voor het festival gecoproduceerd worden.
Schweigman& ontwikkelt beeldend en muzikaal theater onder de artistieke leiding van Boukje Schweigman. De nieuwe voorstelling Val is een artistiek onderzoek naar ‘de paradox van het vallen’: een beweging die enerzijds gepaard gaat met risico, onzekerheid en gevaar en anderzijds de mogelijkheid biedt voor verandering, het loslaten van controle, nieuwe inzichten, mogelijkheden en creativiteit.
Met Val brengt Schweigman& haar poëtische theatervorm naar de grote zalen, ditmaal met rietkwintet Calefax en componist Yannis Kyriakides. Net als de fysieke spelers gaan ook zij op zoek naar uitersten: het reiken naar ijle hoogtes en de diepe val omlaag, de laagste klanken in.
CBK Zuidoost heeft kunstenaar en onderzoeker Charl Landvreugd (1971, Paramaribo, Suriname) uitgenodigd voor een solotentoonstelling. Speciaal voor de tentoonstelling Movt. Nr. 10: Ososma maakte Landvreugd nieuw werk, waarmee hij reflecteert op hybride identiteiten en het koloniale verleden. Het is zowel een op zichzelf staande installatie als het podium voor bestaand werk.
Het is voor het eerst dat CBK Zuidoost een solotentoonstelling produceert op een externe locatie. Movt. Nr. 10: Ososma is te zien in een leegstaand kantoorgebouw in ontwikkelgebied Amstel III in Amsterdam. De tentoonstelling zal aansluiting zoeken bij de Black Achievement Month in oktober en de Amsterdam Art Week in november.
SPRING is een festival dat actuele artistieke ontwikkelingen op gebied van cross-overs tussen dans, performance en theater programmeert en stimuleert. Ammodo ondersteunt SPRING gedurende de periode 2019-2021 om een bijdrage te leveren aan de realisatie van nieuwe internationale (co)producties. De rode draad in de programmering en coproducties voor SPRING 2019 is High-Tech and Super-Human – performing technology and performing humanity. Ammodo ondersteunt tijdens de editie van 2019 vier nieuwe (co)producties met nieuw werk van Dries Verhoeven, Kris Verdonck, Rimini Protokill en Silke&Hannes.
Het Stedelijk Museum Amsterdam organiseert het meerjarige tentoonstellingsprogramma Stedelijk Contemporary met bestaand en nieuw werk van jonge, internationale kunstenaars. In de tentoonstellingsreeks worden actuele maatschappelijke en artistieke vraagstukken belicht en wordt in het bijzonder ingegaan op de groeiende invloed van digitale informatietechnologieën. Deelnemende kunstenaars zijn onder meer Loretta Fahrenholz, Zanele Muholi, Carlos Motta en Raquel van Haver. Ammodo ondersteunt Stedelijk Contemporary om vernieuwende en experimentele kunst te bevorderen en om een stimulerende rol te spelen in de ontwikkeling van een nieuwe generatie kunstenaars.
Straat (diptych), 2015. Courtesy Jack Bell Gallery, Londen.
In 2018 regisseert Ivo van Hove bij Internationaal Theater Amsterdam de bestseller Een klein leven (A Little Life) van de Hawaiiaanse Hanya Yanagihara. Dit boek werd het verschijnen in 2015 wereldwijd bejubeld én verguisd. Het verhaal volgt vier mannen over een periode van meer dan dertig jaar: de advocaat Jude, de acteur Willem, de beeldend kunstenaar JB en de architect Malcolm. Het verhaal is de geschiedenis van hun vriendschap, want ze blijven tijdens hun verdere leven nauw met elkaar verbonden. Ze ontwikkelen hun carrières in de stad waar ambitie en succes de graadmeter voor een geslaagd leven zijn: New York. Centraal staat de in zichzelf gekeerde Jude. Zijn verleden is omgeven door een sluier van geheimzinnigheid. Achter de façade van professioneel succes leeft hij met onverwerkt verdriet als gevolg van emotionele verwaarlozing en seksueel misbruik in zijn jeugd. Daar heeft hij een extreem wantrouwen en een gevoel van waardeloosheid aan overgehouden. Een uitlaatklep vindt hij in dwangmatige automutilatie, waardoor zijn lichaam steeds verder uitgeput raakt. Voor Van Hove is Een klein leven het ultieme boek over pure vriendschap maar ook over de levenslange pijn van systematisch seksueel misbruik. De vier vrienden worden gespeeld door Ramsey Nasr, Maarten Heijmans, Majd Mardo en Mandela Wee Wee.
In het najaar van 2019 organiseert het Frans Hals Museum tegelijktijdig de tentoonstellingen van Lubaina Himid en Marianna Simnett.
Lubaina Himid (Zanzibar, 1954) is een van de belangrijkste hedendaagse kunstenaars van dit moment. Het werk van de winnaar van de Turner Prize in 2017 draait om representatie van wat onbelangrijk wordt geacht: genegeerd, gemarginaliseerd, gediscrimineerd of liever niet gezien. Met deze blik kijkt ze naar de Westerse culturele canon, de koloniale geschiedenis en huidige vormen van alledaagse racisme. In haar poëtische, kleurrijke schilderijen verzint ze andere verhalen, verbeeldt ze mensen die daarvoor niet zichtbaar waren en maakt ze vergissingen expliciet. Op Himids eerste solotentoonstelling in Nederland is in het Frans Hals Museum naast een representatieve selectie van bestaand werk een nieuwe installatie te zien. Dit speciaal voor het museum gemaakte werk gaat een dialoog aan met de monumentale ruimte van het 17e-eeuwse pand aan de Grote Markt. Himid transformeert de voormalige Vleeshal in een immersieve ruimte waarin ze een verband legt met de damastcollectie van het museum.
Marianna Simnett (Engeland, 1986) vertelt uitdagende, nieuwe sprookjes voor de 21e eeuw. Het zijn verhalen met vrouwelijke protagonisten die een nieuwe omgang met lichamelijkheid eisen, buiten traditionele voorstellingen van gender om. Hun lichamen worden met de nieuwste technologieën getransformeerd. Ze worden hybrides – cyborgs – maar dreigen telkens ook buiten menselijke controle te raken door infecties, onvoorziene reacties en ontstekingen. In de jaren 60 eiste de vrouwenbeweging aandacht voor het feit dat machtsstructuren zich ook in het persoonlijke uiten met de uitspraak “The personal is political”. Simnetts nieuwe verhalen maken duidelijk dat het lichamelijke – de wereld van bloedvaten, bindweefsel en botten – net zo politiek is: door het in kaart te brengen als een strijdperk van normen en technologie. Naast bestaand video’s laat Simnett, in haar eerste solo show in Nederland, een nieuwe installatie en een nieuw videowerk zien.
Dying Together zijn twee producties die als tweeluik door Third Space / Lotte van den Berg worden ontwikkeld. Middels Humans en Earth onderzoekt Lotte van den Berg met een groep jonge performers een aantal taferelen, waarin het begrip samen sterven steeds opnieuw betekenis krijgt. De producties worden door zowel performers als toeschouwers uitgevoerd. Via hedendaagse beelden en situaties wordt het gehele publiek uitgenodigd om deel te nemen aan een fysiek uitgevoerde gedachteoefening. In een geleidelijk veranderende constellatie van mensen, met langzaam opeenvolgende minimale verschuivingen in de lichamelijke verhouding tussen hen, wordt een veelkleurig palet van mogelijke relaties zichtbaar. Elke toeschouwer maakt onlosmakelijk onderdeel uit van het geheel, waardoor de kracht van het collectief zichtbaar wordt.
Memory Loss is de derde voorstelling uit Ann Van den Broeks drieluik The memory loss collection, dat over dementie en geheugenverlies gaat. Blueprint on Memory, het eerste deel van het drieluik, was een onderzoek naar de vormen van geheugenverlies en de fasen waarin geheugenverlies zich manifesteert. De tweede performance, Zooming in on Loss, richtte zich primair op interne strijd en het verlies zelf.
In Memory Loss komen beide uitvoeringen en hun elementen samen. Ze culmineren in een grote finale – een totaalkunstwerk – waarin verschillende kunstdisciplines samenkomen. In een interactief decor verliezen de vijftien performers, bestaande uit dansers, muzikanten en amateurs, meer en meer hun eigen ‘ik’. Tekst, beweging, muziek en technologie komen samen in een spel met realiteit en illusie. Wie ben je als je je herinneringen hebt verloren?
Van 11 mei tot 24 november 2019 vindt de 58ste editie van de Biënnale van Venetië plaats. De hoofdtentoonstelling May You Live in Interesting Times wordt gecureerd door Ralph Rugoff. Een onderdeel van May You Live in Interesting Times wordt gevormd door de New Productions, een selectie van werk dat speciaal voor de tentoonstelling geproduceerd zal worden door de geselecteerde kunstenaars: Anicka Yi, Anthea Hamilton, Hito Steyerl, Gauri Gill, Kaari Upson, Slavs and Tatars en Arthur Jafa. Ammodo ondersteunt New Productions om een bijdrage te leveren aan de totstandkoming van nieuw werk van toonaangevende kunstenaars en hen daarmee in hun ontwikkeling te stimuleren.
Slavs and Tatars
In 2019 presenteert het Van Abbemuseum Xenogenesis, de eerste grootschalige tentoonstelling van The Otolith Group in Nederland. The Otolith Group is in 2002 in Londen opgericht door kunstenaar Anjalika Sagar en theoreticus Kodwo Eshun. De tentoonstelling vindt plaats in de tien zalen van de oudbouw van het museum. Xenogenesis is vernoemd naar Octavia E. Butlers beroemde Xenogenesis Trilogy, die bestaat uit Dawn, Adulthood Rites en Imago. Octavia E. Butler is een baanbrekende Afro-Amerikaanse sciencefictionschrijfster. Haar bekroonde romans gaan over thema’s als het uitsterven van de mens, rassenscheiding, planetaire transformatie, afgedwongen mutatie, vervreemding tussen generaties en gewijzigde verwantschap. Thema’s die ook in het werk van The Otolith Group verkend worden. Ammodo ondersteunt de tentoonstelling Xenogenesis in het Van Abbemuseum omdat het een uitgebreid overzicht biedt van het werk van The Otolith Group en daarmee inzicht geeft in de thema’s en werkwijze van het collectief.
Lees hier ons interview uit 2022 met Van Abbemuseum-directeur Charles Esche.
If I Can’t Dance I Don’t Want To Be Part Of Your Revolution onderzoekt en produceert performance werk variërend van live performance, film, installatie en publicatie. Wat de producties bindt, is een kritische reflectie op ruimte, tijd en lichaam. Middels opdrachten voor nieuwe producties steunt If I Can’t Dance makers die zich op een belangrijk moment binnen hun carrière bevinden. In de periode 2017-2018 werkt If I Can’t Dance samen met de beeldend kunstenaars Mounira Al Solh, keyon gaskin, Myriam Lefkowitz en Charlotte Prodger en de onderzoekers Rhea Anastas, Nataša Petrešin-Bachelez en Boris Ondreička. Via de lens van het onderzoeksthema Social Movement zal If I Can’t Dance in Edition VII de huidige staat van performance overdenken. Onderzoeken hoe performance geschiedenissen van politiek activisme weerspiegelt of reageert op actuele zaken zoals migratie, burgerrechten, queer gemeenschappen, feminisme en milieu. Via dit onderzoeksveld wil If I Can’t Dance met de kunstenaars en onderzoekers reflecteren op diverse vormen van perceptie en representatie en stilstaan bij de verschillende relaties tussen het lichaam en het sociale, de performer en de toeschouwer, het esthetische en politieke. Ammodo steunt Editie VII – Social Movement omdat het zowel een bijdrage levert aan de ontwikkeling van de deelnemende kunstenaars en onderzoekers als aan de totstandkoming van nieuwe performance producties.
Lees ons interview uit 2016 met Frédérique Bergholtz, oprichter en directeur van If I Can’t Dance.
Mist is een multidisciplinaire dansvoorstelling van de Frans-Belgische choreograaf Damien Jalet, die in mei 2020 tijdens het programma Schmetterling in Den Haag in première zal gaan. Het Nederlands Dans Theater heeft ter ere van hun 60-jarig bestaan de internationaal gerenommeerde choreograaf Damien Jalet (1976) uitgenodigd om een nieuw werk te maken. Mist is geïnspireerd op de mistbanken die als fenomeen vaak met de lage landen geassocieerd worden. De aanwezigheid van wind en zee en het feit dat een derde deel van Nederland onder het zeeniveau ligt, vormen uitgangspunten voor de voorstelling.
Het Van Abbemuseum presenteert het vijfjarige, internationaal georiënteerde tentoonstellingsprogramma Positions, waarvoor opkomende en mid-career kunstenaars worden uitgenodigd nieuw werk te ontwikkelen. Positions toont een divers scala aan nieuwe kunstpraktijken en geeft direct inzicht in de thema’s die kunstenaars urgent vinden. Deelnemende kunstenaars zijn onder meer Lawrence Abu Hamdan, Bouchra Khalili, Nastio Mosquito en Natasja Kensmil. Ammodo ondersteunt Positions omdat deze reeks zich richt op de stem van de kunstenaar. Postions biedt hiermee tegenwicht aan de grotere thematische- en onderzoektentoonstellingen en de retrospectieve solotentoonstellingen die het museum presenteert.
Lees hier ons interview uit 2022 met Van Abbemuseum-directeur Charles Esche.
Positions #5, zaaloverzicht Mercedes Azpilicueta. Foto: Peter Cox.
In 2018 regisseert Ivo van Hove bij Internationaal Theater Amsterdam de bestseller Een klein leven (A Little Life) van de Hawaiiaanse Hanya Yanagihara. Dit boek werd het verschijnen in 2015 wereldwijd bejubeld én verguisd. Het verhaal volgt vier mannen over een periode van meer dan dertig jaar: de advocaat Jude, de acteur Willem, de beeldend kunstenaar JB en de architect Malcolm. Het verhaal is de geschiedenis van hun vriendschap, want ze blijven tijdens hun verdere leven nauw met elkaar verbonden. Ze ontwikkelen hun carrières in de stad waar ambitie en succes de graadmeter voor een geslaagd leven zijn: New York. Centraal staat de in zichzelf gekeerde Jude. Zijn verleden is omgeven door een sluier van geheimzinnigheid. Achter de façade van professioneel succes leeft hij met onverwerkt verdriet als gevolg van emotionele verwaarlozing en seksueel misbruik in zijn jeugd. Daar heeft hij een extreem wantrouwen en een gevoel van waardeloosheid aan overgehouden. Een uitlaatklep vindt hij in dwangmatige automutilatie, waardoor zijn lichaam steeds verder uitgeput raakt. Voor Van Hove is Een klein leven het ultieme boek over pure vriendschap maar ook over de levenslange pijn van systematisch seksueel misbruik. De vier vrienden worden gespeeld door Ramsey Nasr, Maarten Heijmans, Majd Mardo en Mandela Wee Wee.
De Junior Company van de Nationale Opera & Ballet is de afgelopen jaren een ongekend vruchtbare broedplaats voor jong talent gebleken. Inmiddels bestaat een derde van het tableau van de Nationale Opera & Ballet uit voormalig Junior Company-dansers. Hiermee wordt een brug geslagen tussen de professionele opleiding van de Nationale Balletacademie en Nederlands grootste dansgezelschap. Elk seizoen gaan zij op tournee door het land met een eigen programma: fragmenten uit het (neo)klassieke repertoire en nieuwe werken die speciaal voor de groep worden gemaakt. Daarnaast zijn de dansers op het grote podium te zien in de grote klassieke uitvoeringen. Ammodo ondersteunt de Junior Company om nieuw danstalent te stimuleren en de kwaliteit van Het Nationale Ballet te waarborgen.
Lees hier ons interview uit 2018 met Ernst Meisner, artistiek coördinator van de Junior Company.
Het Nationale Ballet Junior Company, Ernst Meister, No time before time, 2016, foto: Michel Schnater
Next Level wil een breed publiek kennis laten maken met vernieuwende kunst van relatief jonge beeldmakers. Deze makers zijn vooruitstrevend in hun gebruik van het medium fotografie. Van 2015 tot 2018 vond de eerste serie Next Level-tentoonstellingen plaats. De Next Level-reeks wordt nu voortgezet met internationale kunstenaars, waarvan een presentatie in Foam een positieve invloed heeft op het Nederlandse culturele veld. Hiermee wil Foam de wisselwerking en het (inter)nationale debat over relevante ontwikkelingen binnen de fotografische en culturele sector stimuleren.
Ammodo ondersteunt Next Level 2.0 omdat de serie een bijdrage levert aan de totstandkoming van nieuw werk, de ontwikkeling van de deelnemende kunstenaars en de ontsluiting van hun werk in Nederland.
Dominic Hawgood – Casting Out the Self, 2019 © Dominic Hawgood.
In het najaar van 2019 organiseert het Frans Hals Museum tegelijktijdig de tentoonstellingen van Lubaina Himid en Marianna Simnett.
Lubaina Himid (Zanzibar, 1954) is een van de belangrijkste hedendaagse kunstenaars van dit moment. Het werk van de winnaar van de Turner Prize in 2017 draait om representatie van wat onbelangrijk wordt geacht: genegeerd, gemarginaliseerd, gediscrimineerd of liever niet gezien. Met deze blik kijkt ze naar de Westerse culturele canon, de koloniale geschiedenis en huidige vormen van alledaagse racisme. In haar poëtische, kleurrijke schilderijen verzint ze andere verhalen, verbeeldt ze mensen die daarvoor niet zichtbaar waren en maakt ze vergissingen expliciet. Op Himids eerste solotentoonstelling in Nederland is in het Frans Hals Museum naast een representatieve selectie van bestaand werk een nieuwe installatie te zien. Dit speciaal voor het museum gemaakte werk gaat een dialoog aan met de monumentale ruimte van het 17e-eeuwse pand aan de Grote Markt. Himid transformeert de voormalige Vleeshal in een immersieve ruimte waarin ze een verband legt met de damastcollectie van het museum.
Marianna Simnett (Engeland, 1986) vertelt uitdagende, nieuwe sprookjes voor de 21e eeuw. Het zijn verhalen met vrouwelijke protagonisten die een nieuwe omgang met lichamelijkheid eisen, buiten traditionele voorstellingen van gender om. Hun lichamen worden met de nieuwste technologieën getransformeerd. Ze worden hybrides – cyborgs – maar dreigen telkens ook buiten menselijke controle te raken door infecties, onvoorziene reacties en ontstekingen. In de jaren 60 eiste de vrouwenbeweging aandacht voor het feit dat machtsstructuren zich ook in het persoonlijke uiten met de uitspraak “The personal is political”. Simnetts nieuwe verhalen maken duidelijk dat het lichamelijke – de wereld van bloedvaten, bindweefsel en botten – net zo politiek is: door het in kaart te brengen als een strijdperk van normen en technologie. Naast bestaand video’s laat Simnett, in haar eerste solo show in Nederland, een nieuwe installatie en een nieuw videowerk zien.
In december 2019 presenteert filmmuseum EYE de solotentoonstelling Francis Alÿs – Children’s Games van kunstenaar Francis Alÿs. Alÿs (Antwerpen, 1959) is opgeleid als architect en sinds 1986 woonachtig in Mexico-Stad. De kunstenaar heeft een complex en divers oeuvre opgebouwd dat video, schilderen, performance, tekenen en fotografie omvat. Alÿs maakt gebruik van een uitgesproken poëtische en fantasierijke sensitiviteit om politieke en sociale realiteiten – zoals nationale grenzen en conflictgebieden – te observeren en te bevragen. Het werk van Alÿs is nog nauwelijks te zien geweest in Nederland. Doel van EYE is dan ook om een breed publiek kennis te laten maken met een belangrijk deel van het oeuvre van deze internationaal gerenommeerde kunstenaar.
Francis Alÿs, Reel/Unreel, 2011.
Julidans is een festival voor internationale hedendaagse dans dat jaarlijks plaatsvindt in de eerste twee weken van juli op verschillende locaties in Amsterdam. Het festival programmeert gevestigde dansmakers naast jong talent. De focus ligt op interdisciplinaire dansvoorstellingen met een sterke artistieke en maatschappelijke relevantie. Sinds 2017 treedt Julidans op als coproducent van nieuwe producties van mid-career dansmakers die met voorstellingen voor de grote zaal de stap zetten naar het internationale dansveld. Doel is om als coproducent een actieve bijdrage aan de ontwikkeling van de danskunst te leveren en de relaties met internationale dansmakers en samenwerkingspartners uit te breiden en te versterken.
In 2019 coproduceert Julidans Story, Story, die., een multidisciplinaire productie die wordt uitgevoerd door het collectief winter guests van de Noorse choreograaf Alan Lucien Øyen. In 2020 en 2021 zal tevens nieuw werk voor het festival gecoproduceerd worden.
Dying Together zijn twee producties die als tweeluik door Third Space / Lotte van den Berg worden ontwikkeld. Middels Humans en Earth onderzoekt Lotte van den Berg met een groep jonge performers een aantal taferelen, waarin het begrip samen sterven steeds opnieuw betekenis krijgt. De producties worden door zowel performers als toeschouwers uitgevoerd. Via hedendaagse beelden en situaties wordt het gehele publiek uitgenodigd om deel te nemen aan een fysiek uitgevoerde gedachteoefening. In een geleidelijk veranderende constellatie van mensen, met langzaam opeenvolgende minimale verschuivingen in de lichamelijke verhouding tussen hen, wordt een veelkleurig palet van mogelijke relaties zichtbaar. Elke toeschouwer maakt onlosmakelijk onderdeel uit van het geheel, waardoor de kracht van het collectief zichtbaar wordt.
Vanaf 2018 heeft Ammodo zich voor drie edities van International Film Festival Rotterdam (IFFR) verbonden aan de Tiger Short Competition. Het kortefilmprogramma van IFFR richt zich nadrukkelijk op het grensgebied van kunst, film, videokunst, performance art en film essays. De korte films zijn vaak experimenteel van aard en variëren van 35mm tot 3D en VR. Ammodo stimuleert hiermee de artistieke kwaliteit, het experiment en de ontwikkeling van zowel makers als artistieke vormen. Door ons te verbinden aan de Tiger Short Competition dragen we bij aan de kruisbestuiving tussen film en kunst en geven we zichtbaarheid aan deze interdisciplinaire benadering van beeld.
Still uit A chuva acalanta a dor(2020) van Leonardo Mouramateus.
Schweigman& ontwikkelt beeldend en muzikaal theater onder de artistieke leiding van Boukje Schweigman. De nieuwe voorstelling Val is een artistiek onderzoek naar ‘de paradox van het vallen’: een beweging die enerzijds gepaard gaat met risico, onzekerheid en gevaar en anderzijds de mogelijkheid biedt voor verandering, het loslaten van controle, nieuwe inzichten, mogelijkheden en creativiteit.
Met Val brengt Schweigman& haar poëtische theatervorm naar de grote zalen, ditmaal met rietkwintet Calefax en componist Yannis Kyriakides. Net als de fysieke spelers gaan ook zij op zoek naar uitersten: het reiken naar ijle hoogtes en de diepe val omlaag, de laagste klanken in.
Memory Loss is de derde voorstelling uit Ann Van den Broeks drieluik The memory loss collection, dat over dementie en geheugenverlies gaat. Blueprint on Memory, het eerste deel van het drieluik, was een onderzoek naar de vormen van geheugenverlies en de fasen waarin geheugenverlies zich manifesteert. De tweede performance, Zooming in on Loss, richtte zich primair op interne strijd en het verlies zelf.
In Memory Loss komen beide uitvoeringen en hun elementen samen. Ze culmineren in een grote finale – een totaalkunstwerk – waarin verschillende kunstdisciplines samenkomen. In een interactief decor verliezen de vijftien performers, bestaande uit dansers, muzikanten en amateurs, meer en meer hun eigen ‘ik’. Tekst, beweging, muziek en technologie komen samen in een spel met realiteit en illusie. Wie ben je als je je herinneringen hebt verloren?
Jaarlijks presenteert P/////AKT een tentoonstellingsreeks die bestaat uit zes conceptgebonden solotentoonstellingen van opkomende kunstenaars. De reeks biedt getalenteerde jonge kunstenaars de kans om nieuw werk te ontwikkelen, ervaring op te doen met het organiseren van een solotentoonstelling en de mogelijkheid om een relevant publiek aan zich te binden. In 2019 heet de reeks Oomph. Ammodo ondersteunt het tentoonstellingsprogramma van P/////AKT omdat het een bijdrage levert aan de artistieke ontwikkeling van de deelnemende kunstenaars en aan de zichtbaarheid van hun werk.
CBK Zuidoost heeft kunstenaar en onderzoeker Charl Landvreugd (1971, Paramaribo, Suriname) uitgenodigd voor een solotentoonstelling. Speciaal voor de tentoonstelling Movt. Nr. 10: Ososma maakte Landvreugd nieuw werk, waarmee hij reflecteert op hybride identiteiten en het koloniale verleden. Het is zowel een op zichzelf staande installatie als het podium voor bestaand werk.
Het is voor het eerst dat CBK Zuidoost een solotentoonstelling produceert op een externe locatie. Movt. Nr. 10: Ososma is te zien in een leegstaand kantoorgebouw in ontwikkelgebied Amstel III in Amsterdam. De tentoonstelling zal aansluiting zoeken bij de Black Achievement Month in oktober en de Amsterdam Art Week in november.
Van 11 mei tot 24 november 2019 vindt de 58ste editie van de Biënnale van Venetië plaats. De hoofdtentoonstelling May You Live in Interesting Times wordt gecureerd door Ralph Rugoff. Een onderdeel van May You Live in Interesting Times wordt gevormd door de New Productions, een selectie van werk dat speciaal voor de tentoonstelling geproduceerd zal worden door de geselecteerde kunstenaars: Anicka Yi, Anthea Hamilton, Hito Steyerl, Gauri Gill, Kaari Upson, Slavs and Tatars en Arthur Jafa. Ammodo ondersteunt New Productions om een bijdrage te leveren aan de totstandkoming van nieuw werk van toonaangevende kunstenaars en hen daarmee in hun ontwikkeling te stimuleren.
Slavs and Tatars
In mei 2019 presenteert NB Projects 8: METAMORPHOSIS. 8: METAMORPHOSIS is een dansconcert en performance voor de grote zaal waarin de kracht van de verandering centraal staat. In een tijd waarin de klimaatverandering zijn gevolgen toont kunnen we er niet meer omheen dat er een verandering gaande is. Het ijs smelt. Dat is eng, maar ook een feit. Het patriarchaat brokkelt langzaam af en we zoeken naar nieuwe perspectieven op onze samenleving. Niets blijft zoals het was. Alles verandert constant. In dit nieuwe werk van Nicole Beutler kom je terecht in een wereld waar niets blijft zoals het is, waar alles in beweging is en het vastgeroeste openbreekt waardoor onvermijdelijk nieuwe perspectieven ontstaan.
Na de muziektheatervoorstelling DIDO DIDO verdiept Beutler zich opnieuw in een stuk van barokcomponist Henry Purcell. Dit keer kiest ze voor de ‘Cold Song’ uit King Arthur; het lied over een wintergeest die liever bevroren blijft. Maar het voorjaar komt eraan en het ijs smelt. Geleid door de virtuoze percussionist Frank Rosaly en de electronische soundtrack van componist Gary Shepherd laten de zeven dansers/zangers de bekende compositie transformeren tot een organisch groeiende muzikale explosie.
Geïnspireerd door de werken van MC Escher, Ovidius en de muziek van Purcell ontwikkelt Nicole Beutler opnieuw een dans- en muziektheatervoorstelling volgens haar eigen wetten. Op het podium gezeten wordt het publiek uitgenodigd om de oude bekende ruimte – van het theater en daarbuiten – op een geheel nieuwe manier te ervaren en te ondergaan.
SPRING is een festival dat actuele artistieke ontwikkelingen op gebied van cross-overs tussen dans, performance en theater programmeert en stimuleert. Ammodo ondersteunt SPRING gedurende de periode 2019-2021 om een bijdrage te leveren aan de realisatie van nieuwe internationale (co)producties. De rode draad in de programmering en coproducties voor SPRING 2019 is High-Tech and Super-Human – performing technology and performing humanity. Ammodo ondersteunt tijdens de editie van 2019 vier nieuwe (co)producties met nieuw werk van Dries Verhoeven, Kris Verdonck, Rimini Protokill en Silke&Hannes.
In 2019 presenteert het Van Abbemuseum Xenogenesis, de eerste grootschalige tentoonstelling van The Otolith Group in Nederland. The Otolith Group is in 2002 in Londen opgericht door kunstenaar Anjalika Sagar en theoreticus Kodwo Eshun. De tentoonstelling vindt plaats in de tien zalen van de oudbouw van het museum. Xenogenesis is vernoemd naar Octavia E. Butlers beroemde Xenogenesis Trilogy, die bestaat uit Dawn, Adulthood Rites en Imago. Octavia E. Butler is een baanbrekende Afro-Amerikaanse sciencefictionschrijfster. Haar bekroonde romans gaan over thema’s als het uitsterven van de mens, rassenscheiding, planetaire transformatie, afgedwongen mutatie, vervreemding tussen generaties en gewijzigde verwantschap. Thema’s die ook in het werk van The Otolith Group verkend worden. Ammodo ondersteunt de tentoonstelling Xenogenesis in het Van Abbemuseum omdat het een uitgebreid overzicht biedt van het werk van The Otolith Group en daarmee inzicht geeft in de thema’s en werkwijze van het collectief.
Lees hier ons interview uit 2022 met Van Abbemuseum-directeur Charles Esche.
De jonge regisseur Julien Gosselin is de grote belofte van het Franse toneel. Eerder waren in ITA zijn voorstelling Les Particules élémentaires en de spectaculaire theatermarathon 2666 te zien. De laatste werd ook ondersteund door Ammodo. Zijn nieuwste voorstelling is de negen uur durende voorstelling Joueurs, Mao II, Les Noms, gebaseerd op drie romans van de beroemde Amerikaans schrijver Don DeLillo.
Het Stedelijk Museum Amsterdam organiseert het meerjarige tentoonstellingsprogramma Stedelijk Contemporary met bestaand en nieuw werk van jonge, internationale kunstenaars. In de tentoonstellingsreeks worden actuele maatschappelijke en artistieke vraagstukken belicht en wordt in het bijzonder ingegaan op de groeiende invloed van digitale informatietechnologieën. Deelnemende kunstenaars zijn onder meer Loretta Fahrenholz, Zanele Muholi, Carlos Motta en Raquel van Haver. Ammodo ondersteunt Stedelijk Contemporary om vernieuwende en experimentele kunst te bevorderen en om een stimulerende rol te spelen in de ontwikkeling van een nieuwe generatie kunstenaars.
Straat (diptych), 2015. Courtesy Jack Bell Gallery, Londen.
If I Can’t Dance I Don’t Want To Be Part Of Your Revolution onderzoekt en produceert performance werk variërend van live performance, film, installatie en publicatie. Wat de producties bindt, is een kritische reflectie op ruimte, tijd en lichaam. Middels opdrachten voor nieuwe producties steunt If I Can’t Dance makers die zich op een belangrijk moment binnen hun carrière bevinden. In de periode 2017-2018 werkt If I Can’t Dance samen met de beeldend kunstenaars Mounira Al Solh, keyon gaskin, Myriam Lefkowitz en Charlotte Prodger en de onderzoekers Rhea Anastas, Nataša Petrešin-Bachelez en Boris Ondreička. Via de lens van het onderzoeksthema Social Movement zal If I Can’t Dance in Edition VII de huidige staat van performance overdenken. Onderzoeken hoe performance geschiedenissen van politiek activisme weerspiegelt of reageert op actuele zaken zoals migratie, burgerrechten, queer gemeenschappen, feminisme en milieu. Via dit onderzoeksveld wil If I Can’t Dance met de kunstenaars en onderzoekers reflecteren op diverse vormen van perceptie en representatie en stilstaan bij de verschillende relaties tussen het lichaam en het sociale, de performer en de toeschouwer, het esthetische en politieke. Ammodo steunt Editie VII – Social Movement omdat het zowel een bijdrage levert aan de ontwikkeling van de deelnemende kunstenaars en onderzoekers als aan de totstandkoming van nieuwe performance producties.
Lees ons interview uit 2016 met Frédérique Bergholtz, oprichter en directeur van If I Can’t Dance.